sound çek bir ki.. *cough* *cough*

Tuşlara basamayıp,sesli dile getirmeye çalışsam bu kelimeleri, duyacağınız tek şey 2-3 farklı tonda "hırrgg" "ghırrr" gibi şeyler olurdu...

Amerika havası nazlı imiş, fazlaca yakından şahit olduk.. Sabahın köründe sisler içinde 94 kat kıyafet altında titreyerek çıktığınız odanıza öğle vakti 35 derece sıcaklıkta güneş altında şıpır şıpır terleyerek döndüğünüz gibi akşam da yağan yağmur ile birlikte "pencere kenarı ablası" oluryorsunuz..

Bu kadar sıcaklık değişimi kaldıramayan bünyem bu diyarlardan göçmek yerine paşa paşa hasta olmayı tercih etti.. Nezle, boğaz ağrısı kaynaklı ses kısıklığı ile "cee-eee" diyip akşama halsizlik olarak devam etti.. Sabahın köründe ise kendimi yataktan kazıdım, falan filan....Şimdi yazarken farkediyorum.. 10.000 km uçup herbirşeyi arkada bırakıp yeni bir hayata başladığımı düşündüğüm zamanlar geride kalmış artık.. Yine sınavlar var, yine gereksiz gerilip ciddiye alıyorum hepsini..Yine gym de kendimi paralayıp ardından bir orduyu doyuracak kadar yiyiyorum.. Hastalık ritüelim bile aynı yahu.. Msn uzakları yakın etmiş -adı telefon olan icada param yetmiyor - ,"özgür the gümrüğüm" ile olan haftalık, günlük, anlık geyiklerimden bile geri kalmamışım.. Bu işte bir terslik var gibi.. Kokusu çıkar yakında..

Şimdi şu yanlış anlaşılamaya buradan son vereyim istiyorum.. New York tayız tamam da rock star hayatı yaşadığım yok.. Binghamton denen üniversite köyünden okul yoğunluğu nedeniyle hala -2.5 ay oldu geleli - çıkamamış bulunuyorum.. Bu makus talihimden gelecek hafta kurtulucam gibi gözküyor.. Bon jovi amcamız bizi kırmayarak NY çevresinde 4 konser vermeye karar vermiş.. Biz de 3 Kasım'dakine "e hadi gidelim bari" diyerek niyetlendik.. Tüm sınav , paper bik bik ne varsa sallayıp, cuma günü erkenden alışveriş için yola çıkıp ordan Manhattan a 20 mil uzaklıktaki otele geçip, cumartesi günü konserde dağıtıp, pazar günü Manhattan keyfinin ardından aynı salak rutine geri dönmek üzere Binghamton a döneceğim..

"Fark" lazım.. Buna ihtiyacım var..